Stan zapalny po wszczepieniu implantu
30 marzec 2023
Bakteryjne zapalenie tkanek wokół implantu najczęściej objawia się zaczerwienieniem dziąseł oraz występowaniem krwawienia na ich powierzchni podczas szczotkowania zębów. Pojawienie się stanu zapalnego dotyczy zarówno tkanek miękkich, jak i kości. We wczesnym etapie choroby proces zapalny dotyczy głównie tkanek miękkich, czyli dziąseł (z łac. mucositis). Drugi etap niszczy już kości (z łac. peri implantitis). W wielu przypadkach towarzyszy temu ból, nieprzyjemny zapach z jamy ustnej, obrzęk dziąsła a dodatkowo zmiany ropne w okolicy implantów.
W konsekwencji nieleczonych objawów peri implantitis występuje ryzyko pojawienia się takich komplikacji jak ruchomość implantu, zanik kości, a w niektórych przypadkach nawet prowadzi to do utraty implantów i uzupełnienia protetycznego.
Na podstawie wielu lat badań, jednoznacznie można stwierdzić, iż głównym powodem stanu zapalnego tkanek miękkich wokół implantu są bakterie. Do innych czynników wpływających na pogorszenie rokowań leczenia implantologicznego oraz na proces integracji implantu, z pewnością można zaliczyć choroby ogólne wpływające na czas leczenia (m.in. cukrzyca) oraz zaburzenia funkcji zgryzu, czy też nadmierny stres.
Najczęściej jednak, to właśnie drobnoustroje chorobotwórcze, które tworzą płytkę nazębną, mogą wywoływać niekorzystny wpływ na tkanki jamy ustnej wokół implantu. Za stan zapalny wywołany przez bakterie głównie odpowiedzialna jest niewłaściwa higiena po zabiegu wszczepienia implantu. Niestety wielu pacjentów, z powodu m.in. niedokładnego szczotkowania powierzchni zębów, niedostatecznej higieny jamy ustnej oraz nadmiernego palenia papierosów stwarza idealne warunki chorobowe dla tkanek.
Podczas leczenia zębów pacjentów, temat higieny jamy ustnej jest bardzo często poruszany przez lekarzy. W przypadku pacjentów niestosujących zasad odpowiedniej higieny, ryzyko powstawania zapalenia przyzębia, jest znacznie większe a proces gojenia i leczenie choroby przyzębia znacznie się wydłuża. W przypadku takich pacjentów zauważamy również znaczny obrzęk wokół wszczepu a także większy, odczuwalny ból.
Najlepszą tarczą ochronną przed stanami zapalnymi wokół implantu jest prawidłowa higiena jamy ustnej. To bardzo ważne, aby pacjenci dbali o implanty stomatologiczne, nie tylko po samym zabiegu, ale również w późniejszym czasie ich użytkowania. Najlepszą profilaktyką powikłań po wszczepieniu implantów jest perfekcyjna higiena jamy ustnej.
Osoby z niewłaściwą higieną jamy ustnej nie powinny być kwalifikowane do zabiegu. Każdy pacjent rozpoczynając leczenie chirurgiczne, przedstawiane ma możliwości zapobiegania niepożądanym skutkom implantacji, o czym wielokrotnie przypominają lekarze.
Powszechnie panującym mitem jest przekonanie, że o implanty nie trzeba dbać. Pamiętaj! O implanty trzeba dbać jak o własne zęby! Tylko regularne zabiegi higienizacyjne, prawidłowa higiena domowa a także wizyty kontrolne w gabinecie uchronią przed komplikacjami. Warto zadbać o swoje zęby kompleksowo, by w pełni móc się cieszyć pięknym i zdrowym uśmiechem.
Otóż tak!
Palenie tytoniu niekorzystnie wpływa na proces łączenia się (osteointegracji) kości z implantem. Wśród pacjentów palących papierosy gojenie się ran po zabiegu przebiega znacznie dłużej, może występować niedokrwienie tkanek wokół wszczepu.
U palaczy zmienia się mikroflora w jamie ustnej, a zapalenie w okolicy implantu następuje znacznie szybciej, ze względu na obecność bakterii beztlenowych. Osoby uzależnione od nikotyny powinny być świadome, jak bardzo to wpływa na proces leczenia i że może doprowadzić do niezintegrowania wszczepu.
Liczne badania prowadzone na całym świecie, wykazują, że osoby palące ponad 10 papierosów dziennie stanowią ponad 53% osób borykających się z peri implantitis. Informacje te pokazują, jak dużym problemem jest nałogowy nikotynizm. Ponadto, u takich pacjentów zauważono przewlekłe stany zapalne błony śluzowej, utrudnione gojenie się ran wokół implantów i znaczne występowanie biofilmu, co prowadzi do rozwoju bakterii a w konsekwencji, nawet może prowadzić do konieczności usunięcia implantu.
Lekarze alarmują, rzuć palenie! Niestety wielu pacjentów nie zdaje sobie sprawy jak to uzależnienie negatywnie wpływa na leczenie implantologiczne i jak bardzo zaburza środowisko bakteryjne tkanek.
Niedobory minerałów również odgrywają kluczową rolę w przypadku stanów zapalnych. Brak odpowiedniej diety, co za tym idzie słabsza odporność organizmu pacjenta, rzutuje na możliwość wystąpienia powikłań przy samym implancie, utrudnione gojenie dziąsła, a co najważniejsze -kości.
Coraz większy procent społeczeństwa w naszym kraju dotyka problem niedoboru witaminy D. Potocznie zwana "witaminą słońca" lub "witaminą życia", niby zwyczajna, a to właśnie ona odgrywa główną rolę w mineralizacji zębów. Jest niezbędna dla prawidłowego wchłaniania fosforu i wapnia w organizmie człowieka.
Prawidłowy poziom witaminy D jest odpowiedzialny za wspomaganie naturalnych procesów obronnych zachodzących w jamie ustnej. Produkuje peptydy przeciwbakteryjne, które kontrolują i przeciwdziałają drobnoustrojom odpowiedzialnym za krwawienie dziąseł, zaczerwienienie, występowanie aft, owrzodzeń języka i dziąsła czy rozwój próchnicy. Witamina D, co bardzo ważne, wspomaga szybsze gojenie się tkanek przy implancie.
Jeśli mowa o implantach, to nie sposób nie wspomnieć o łączeniu się implantów z kością. Podczas procesu osteointegracji dochodzi do trwałego zrastania się wszczepu w kość pacjenta. Jaki to ma związek z witaminą D? Otóż podczas właśnie tego procesu dochodzi do modelowania kości, który jest zależny od gospodarki wapniowo-fosforanowej pacjenta.
Nie dochodzi do utraty blaszki zewnętrznej kości wyrostka zębodołowego, a co za tym idzie- implant ma lepsze warunki na trwałą integrację kostną (lepsze połączenie kość- implant). Dzięki temu praca protetyczna może służyć pacjentowi już do końca życia.
Implanty cieszą się dziś największym powodzeniem w leczeniu braków zębowych. Należą do grupy biomateriałów, które najlepiej odtwarzają funkcje korzenia naturalnego zęba, a co najważniejsze, nie towarzyszy temu zanik kości, jak przy innych uzupełnieniach protetycznych.
Jak widać, przed przystąpieniem do implantacji warto, aby pacjenci wykonali szereg badań określających poziom minerałów w organizmie. Jeszcze na etapie planowania leczenia można zmniejszyć ryzyko występowania stanów zapalnych i niepowodzenia przyjęcia się wszczepu zębowego.
W praktyce stomatologa, oprócz badania klinicznego, ważną rolę odgrywają właśnie takie badania laboratoryjne. Doświadczony implantolog na podstawie wnikliwej oceny diagnostyki laboratoryjnej nie tylko jest w stanie zminimalizować ryzyko powikłań w leczeniu stomatologicznym, ale również w porę wykryć choroby ogólnoustrojowe.
Autorzy:
