Periodontologia to dziedzina stomatologii zajmująca się chorobami przyzębia, czyli tkanek otaczających ząb i utrzymujących go w kości. Choroby przyzębia obok próchnicy są najczęściej diagnozowanymi schorzeniami w jamie ustnej.
Lekarz periodontolog diagnozuje też i leczy zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej.
Podczas konsultacji lekarz periodontolog ocenia stan przyzębia na podstawie wywiadu zebranego od pacjenta, badania klinicznego (m.in. pomiaru kieszonek przyzębnych) i zdjęcia rtg pantomograficznego. Czasem zaleca wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych, np. morfologii krwi, poziomu hormonów i glukozy, aby ustalić przyczynę nieprawidłowości i chorób przyzębia.
Wówczas analizowane są możliwości leczenia i profilaktyki.
Najczęściej diagnozuje się:
Zapalenie dziąseł jest pierwszym etapem nieprawidłowości w obrębie tkanek miękkich. Objawia się obrzękiem dziąsła i jego zaczerwieniem. Pojawia się krwawienie przy szczotkowaniu. Dla Pacjenta powinien być to pierwszy sygnał o konieczności pojawienia się w gabinecie.
Stan ten może występować z powodu niedostatecznej higieny jamy ustnej, wadliwych wypełnień i niedopasowanych uzupełnień protetycznych, ale może również współistnieć z innymi chorobami i wymagać szerszej diagnostyki.
Zapalenie przyzębia dotyczy już nie tylko dziąsła, ale też głębiej położonych tkanek. Paradoksalnie objawy, przenosząc się w głąb, mogą przestać być widoczne – ustępuje np. krwawienie z dziąseł. Jednak stan zapalny rozwija się dalej i w konsekwencji prowadzi do utraty przyczepu łącznotkankowego oraz kości wyrostka zębodołowego, a zęby ulegają rozchwianiu.
Za występowanie chorób przyzębia odpowiada zawsze płytka nazębna, co oznacza, że wszystkie są pochodzenia bakteryjnego i najczęściej profilaktyka opiera się więc na eliminacji tejże płytki oraz złogów powstających po jej zmineralizowaniu (kamień nazębny).
Ryzyko zachorowania zależy jednak również od predyspozycji genetycznych, współistniejących chorób ogólnoustrojowych jak np. cukrzyca, zaburzeń hormonalnych, przyjmowania niektórych leków oraz palenia papierosów. Paradontozie sprzyjają wady zgryzu (np. stłoczenia zębów) oraz stare, nawisające wypełnienia.
Uwagę Pacjenta powinny zwrócić krwawienia z dziąseł (np. przy myciu zębów lub jedzeniu twardych pokarmów), zaczerwienienie i obrzęk dziąseł, nieprzyjemny zapach z ust, rozchwianie zębów, odsłonięcie i nadwrażliwość szyjek zębowych. Takie objawy najczęściej sugerują, że rozwija się choroba przyzębia i należy udać się do periodontologa.
Na konsultację do periodontologa Pacjent powinien zgłosić się również, gdy zauważy niepokojące zmiany, takie jak plamy białe, ciemne i czerwone, pęcherzyki, nadżerki na błonie śluzowej jamy ustnej (na dziąśle, błonie śluzowej policzka, podniebieniu, języku, dnie jamy ustnej).
Oprócz leczenia i profilaktyki zapaleń dziąseł i przyzębia, periodontologia obejmuje:
Leczenie paradontozy ma różny przebieg w zależności od stanu zaawansowania tej choroby. Lekarz periodontolog wykonuje oczyszczanie korzeni zębów (kiretaż zamknięty, kiretaż otwarty), a zęby już rozchwiane w wyniku procesu paradontozy, można nierzadko stabilizować poprzez tzw. szynowanie.
W zaawansowanych przypadkach stosuje się leczenie kieszonek kostnych (zabiegi regeneracyjne z wszczepieniem biomateriałów).
Kiretaż zamknięty jest zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu miejscowym, polegającym na oczyszczeniu korzeni zębów z kamienia poddziąsłowego i ziarniny zawierającej bakterie.
Kiretaż zamknięty wykonuje się przy pomocy odpowiednich narzędzi (kiret), bez rozcinania dziąsła. Błonę śluzową jedynie odchyla się, odsłaniając korzenie zębów, a uniknięcie rozcięcia dziąsła przyspiesza prawidłowe gojenie się rany. Bez oczyszczenia kieszonek przyzębnych niemożliwe byłoby cofnięcie się paradontozy. Jeśli zmiany zapalne dotyczą całego łuku zębowego, zabieg dzieli się na kilka wizyt.
Kiretaż otwarty jest zabiegiem mikrochirurgicznym w znieczuleniu miejscowym. Polega na przecięciu dziąsła i odsłonięciu korzeni zębów, dzięki czemu możliwe jest oczyszczenie głębokich kieszonek przyzębnych z kamienia poddziąsłowego, ziarniny i tkanek zmienionych chorobowo. Wykonuje się go, gdy kieszonki przyzębne są bardzo głębokie i nie ma innej, nieinwazyjnej metody dokładnego oczyszczenia dziąseł. Zabieg kończy się założeniem szwów, które zdejmowane są po ok. 10. dniach.
Recesja dziąseł, czyli tzw. cofanie się dziąseł, polega na odsłonięciu szyjek zębowych. Dziąsło zanika, a ząb sprawia wrażenie coraz dłuższego, gdyż korona zęba wydłuża się na skutek odsłaniania korzenia zęba. Ząb staje się nadwrażliwy oraz podatny na próchnicę.
Przyczynami występowania recesji dziąseł są: paradontoza, wady zgryzu, nieprawidłowe szczotkowanie zębów, przeciążenia w zgryzie spowodowane brakiem innych zębów, nieprawidłowy przyczep wędzidełka wargi oraz tzw. płytki przedsionek jamy ustnej.
Na konsultacji periodontologicznej lekarz ustali dokładną przyczynę zaniku dziąseł i zaleci odpowiednią terapię.
Konsultacja periodontologiczna 250 zł
|
Kiretaż 450 - 700 (1/2 łuku) zł
Utrata zębów w dużej mierze powodowana jest nie próchnicą, a problemami periodontologicznymi. Kamień nazębny ulokowany pod dziąsłem sukcesywnie osłabia połączenie zęba z zębodołęm, a bakterie obecne w złogach poddziąsłowych są szczególnie inwazyjne. Głęboko położony kamień nazębny wymaga interwencji periodontologa.
Kiretaż zamknięty – usuwanie złogów bez ingerencji chirurgicznej 450 zł
Kiretaż otwarty – zabieg chirurgiczny, wykonywany etapowo 700 zł
|
Szynowanie zębów 500 zł
Rozchwiane zęby często da się uratować. Pierwszym działaniem lekarza jest zblokowanie ich za pomocą technologii, która ogranicza ruch w zębodole i umożliwia odtworzenie połączenia zęba z kością. |
Pokrycie pojedynczej recesji od 1 550 zł
Odsłonięte szyjki zębowe to problem estetyczny i zdrowotny. Zabieg ich pokrycia połączony jest często z zabiegami regeneracyjnymi i uzyskaniem lepszego wyglądu zębów i dziąseł. |